ΝΙΚΟΣ ΜΑΓΟΥΛΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ - ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΟΘΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΑ, ΧΩΡΙΣ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ

Η φωτιά έφτασε. Και έκαψε τα πάντα. Για μια ακόμα φορά. Και τώρα που δεν υπάρχει πια φλόγα – υπάρχει μόνο στάχτη.

Τώρα που δεν έχει νόημα η εκκένωση, ούτε οι διαβεβαιώσεις - ήρθε η ώρα της ευθύνης.

Η επόμενη μέρα δεν έρχεται. Ήρθε - και πέρασε. Και μας βρήκε να μετράμε πληγές. Να ζούμε το σοκ. Να νιώθουμε την οργή.

Γιατί αυτή η καταστροφή δεν ήταν «μοίρα» - ήταν αποτέλεσμα εγκατάλειψης, αδιαφορίας και ασχεδίαστης διαχείρισης.

Ο Μυλοπόταμος και η ευρύτερη περιοχή - Αραιοι, Λαζαριανικά, Λαχνος, Μερτύδια – παραδόθηκαν στο έλεος των φλογών.

Η εκκένωση προς τον Λημνιώνα ήταν τραγική επιλογή – ευτυχώς αυτό δεν το πληρώσαμε. Οδηγήσαμε τον κόσμο προς τον καπνό, σε

σημείο χωρίς λιμενοβραχίονα, χωρίς καμία υποδομή για ασφαλή απομάκρυνση.

Η απουσία σχεδίου ήταν εγκληματική. Οι κάτοικοι εγκαταλείφθηκαν. Η περιοχή αποκλείστηκε και αφέθηκε να καεί.

Την επόμενη μέρα, η φωτιά πήγε προς τη Δρυμώνα – κι έσβησε.

Τη μεθεπόμενη προς τα Βιαράδικα και τα Μητάτα – κι εκεί την πρόλαβαν.

Την πρώτη μέρα, στον Μυλοπόταμο, γιατί όχι;

Ποιος αποφασίζει ποιο χωριό σώζεται και ποιο παραδίδεται στις φλόγες;

Ποιος φέρει την ευθύνη για την αδράνεια;

Ο Μυλοπόταμος και τα Μερτυδια – δυο από τα κοσμήματα του νησιού – δυο από τους βασικούς τουριστικούς προορισμούς του τόπου μας -

σήμερα είναι στάχτη.

Στον Μυλοπόταμο - Πρώτα πήραν το νερό. Μετά στέρεψε η ρεματιά. Είπαν πως έφταιγε η ανομβρία.

Το 2017 η ρεματιά είχε ακόμα μια ανάσα. Και τότε η φωτιά την προσπέρασε.

Τώρα δεν υπήρχε τίποτα να τη σταματήσει.

Κάηκαν όλα. Οι σοδειές, τα σπίτια, η Σχολή, το αρχείο της Κοινότητας.

Μνήμες, ιστορία, κόποι γενεών. Στάχτη.

Κι όμως – η φωτιά θα μπορούσε να είχε περιοριστεί.

Αν υπήρχε σχέδιο. Αν υπήρχε πολιτική προστασία με ουσία – όχι μόνο στα χαρτιά.

Δεν σκοπεύω να σιωπήσω.

Δεν πρέπει να σιωπήσουμε.

Υπάρχουν ευθύνες. Και πρέπει να αποδοθούν – δημόσια, ξεκάθαρα, χωρίς υπεκφυγές.

ΑΠΑΙΤΩ:

Άμεση ενεργοποίηση ενός πραγματικού και λειτουργικού Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας στον Δήμο

Κυθήρων – με σχέδιο, εκπαίδευση και ουσιαστική παρουσία.

Ουσιαστική στήριξη των πληγέντων – όχι μόνο επιδόματα, αλλά συνολική φροντίδα, αποκατάσταση και επιστροφή στην

καθημερινότητα.

Αλλαγή στο μοντέλο διαχείρισης κρίσεων. Όχι άλλη προχειρότητα. Όχι άλλη αδιαφορία.

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ:

Δεν πρέπει να μείνουμε στα λόγια.

Θα οργανωθούμε. Θα καθαρίσουμε τα λαγκάδια που κάηκαν. Θα στήσουμε μικρά φράγματα, θα προστατεύσουμε ό,τι διασώθηκε. Θα

χτίσουμε τις μάνδρες και τα παλαιά μονοπάτια. Θα ζωντανέψουμε τους νερόμυλους. Θα φυτέψουμε και θα καλλιεργήσουμε ξανά.

Θα ξαναχτίσουμε – κυριολεκτικά και ηθικά.

Και όταν έρθει η στιγμή να παραδώσουμε αυτόν τον τόπο στις επόμενες γενιές, θέλω να μπορούμε να πούμε με το κεφάλι ψηλά:

«Προσπαθήσαμε. Δεν τα παρατήσαμε. Διορθώσαμε τα λάθη μας.»

Και ναι, να ζητήσουμε συγγνώμη.

Όχι απλώς γιατί κάτι χάθηκε το 2025, αλλά γιατί κάποτε αδιαφορήσαμε – και αυτό μας στοίχισε, αλλά μάθαμε.

Μαγουλάς Νικόλαος

ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΙΤΗΣ και Εκλεγμένος Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος Κυθήρων

Φωτογραφία αρχείου Παναγιώτη Μπαχτή