Λένε ότι η πρώτη εντύπωση πού σχηματίζεις για έναν άνθρωπο είναι καθοριστική για την εξέλιξη της σχέσης σου με αυτόν. Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι πρέπει να γνωρίσεις σε βάθος κάποιον άνθρωπο ώστε να έχεις πιο ασφαλή θέση γι' αυτόν και τη σχέση σου μαζί του.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε διαφορετικά μάτια και αυτιά, διαφορετικά αντιλαμβάνεται ο καθένας μας αυτά που βλέπει και ακούει. Όταν όμως ζεις σε μία μικρή κοινωνία και σε ένα μικρό τόπο, το μάτι και το αυτί συνηθίζουν στο σκηνικό μιας ανίερης ομοιογένειας και όλα δείχνουν κοινότυπα και κούφια. Άρα αν μια μέρα, κάτι πολύ διαφορετικό προκύψει στη ζωή μας σαν άκουσμα ή σαν εικόνα, δυσκολευόμαστε να το αντιληφθούμε. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Απλά είναι διαφορετικό και μέσα σε αυτή τη μονοτονία που ζούμε, προτιμούμε να συμβιβαστούμε με την αταραξία μας.
Έχω την εντύπωση ότι αυτό συμβαίνει και με την περίπτωση του υποψηφίου Δημάρχου Μανόλη Χάρου, όπου περιγράφονται ακριβώς στο πρόσωπο του τα παραπάνω. Δηλαδή τι εννοώ: ο Μανόλης ο Χάρος τυχαίνει σε μια πρώτη μικρή επαφή μαζί του να μου αφήνει τις λεγόμενες, καλές εντυπώσεις. Το Μανόλη το Χάρο κάθε φορά που τον γνωρίζω, περισσότερο νιώθω και πιο άνετα μαζί του και επιβεβαιώνω την πρώτη μου εντύπωση. Ο Μανόλης ο Χάρος δείχνει στα μάτια μου και ακούγεται στ' αυτιά μου αυτό το κάτι διαφορετικό, αυτό το κάτι που είναι μακριά από τα συνηθισμένα που μας συμβαίνουν στην καθημερινότητα αλλά συνάμα είναι κάτι γοητευτικό γιατί ακριβώς δεν μας συμβαίνει συχνά! Για να εστιάσω λοιπόν στο τώρα, ο Μανόλης ο Χάρος δίνει ένα διαφορετικό αγώνα που ίσως δεν μοιάζει προεκλογικός, με την στενή γνώριμη και συνήθως απωθητική όψη και αυτό γιατί η εμπειρία του συνεργαζόμενος όλα αυτά τα χρόνια μέσα σε τόσες κοινωνικές ομάδες (βλέπε φοιτητικά χρόνια στο Παρίσι, βλέπε collectives καλλιτεχνών παγκόσμιας φήμης, βλέπε εθελοντικές δράσεις στο Κεθεά κ.λ.π) σε διαφορετικά κοινωνικά σύνολα με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετικές πορείες ζωής, έμαθε να λειτουργεί μεθοδικά, συλλογικά και δημιουργικά με σκοπό καταρχήν την πρόοδο της κοινωνικής ομάδας. Τώρα, το κοινωνικό σύνολο που ενδιαφέρει τον Μανόλη ίσως περισσότερο από ποτέ, είναι το Τσιρίγο, μία κοινωνία υπνωτισμένη στην χρόνια αδράνεια των αρχόντων και των υποτακτικών τους, μία κοινωνία εθισμένη στην υποκουλτούρα του φαίνεσθαι και του εγώ, γεμάτη παθογένειες, που αποκλείουν κάθε βελτίωση της νεότερης γενιάς.
Αντιλαμβάνομαι λοιπόν αυτό που θέλει να μας δείξει ο Μανόλης, με λίγα λόγια απλά και κατανοητά. Να την δούμε αλλιώς τη φάση που λέμε εμείς η γενιά των τριαντάρηδων. Να καταλάβουμε ότι όλοι πάσχουμε από τα ίδια ακριβώς νοσηρά στοιχεία του μικρόκοσμού μας και η “θεραπεία” ξεκινάει καταρχήν από την ενωτική του διάθεση να πιστέψουμε ότι όλοι μαζί μπορούμε συλλογικά να δώσουμε έναν νέο αέρα, έναν αέρα δημιουργικό και αισιόδοξο και να πετύχουμε όλα αυτά πού έχει ανάγκη αυτό το οικοσύνολο που λέγεται Τσιρίγο. Όλα αυτά που έχουμε ανάγκη πραγματικά και όχι πλασματικά.
Στα μάτια του Μανόλη Χάρου διακρίνω την ελπίδα, όχι γιατί έχω ανάγκη να θεοποιήσω κάποιον, αυτό δεν θα το έκανα ποτέ, αλλά γιατί έχει την δύναμη να με κάνει να πιστέψω στον εαυτό μου, και ξέρετε κάτι; Από εκεί ξεκινάνε τα πάντα, αν δεν πιστέψουμε στις δυνάμεις μας, μέσα μας και συλλογικά, όποιος και να παρουσιαστεί σαν σωτήρας μας, εμείς και πάλι στην χαβούζα της παρακμής θα βουτήξουμε. Είναι χρέος μας και κυρίως όλων των νέων ανθρώπων να αλλάξουμε το ρου της δικής μας ιστορίας και των επόμενων γενιών του τόπου αυτού.
Ας την δούμε διαφορετικά λοιπόν... μέσα από τις εικόνες του Μανόλη Χάρου…
Δημήτρης Κοντολέων|
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με το Μανώλη Χάρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου