ΚΑΣΤΡΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ - ΈΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΤΣΙΡΙΓΟ FM 105,6 ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Στα Κύθηρα υπάρχουν τέσσερα κάστρα χτισμένα σε διαφορετικές τοποθεσίες, τα οποία το καθένα εξυπηρέτησε τους σκοπούς και τις ανάγκες της εποχής του. Φτάνοντας στο σήμερα τα κάστρα και οι καστροπολιτείες έχουν περάσει πια στην ιστορία μαζί με όλα τα σημαντικά γεγονότα που τα συνοδεύουν. Αυτό το γεγονός καθιστά απαραίτητη και πολύ σημαντική την διατήρηση και προστασία τους, μιας και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής κληρονομιάς της κάθε περιοχής. Έτσι λοιπόν κι εμείς στον Τσιρίγο Fm 105,6 αποφασίσαμε πριν την τουριστική περίοδο να κάνουμε ένα οδοιπορικό στα κάστρα των Κυθήρων, να δούμε και να σας παρουσιάσουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα και φυσικά τι εικόνα θα δουν σε λίγες μέρες οι τουρίστες των Κυθήρων που θα τα επισκεφθούν.


ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΗ ΧΩΡΑ 
Το ταξίδι μας ξεκινάει από το καλύτερα συντηρημένο και πιο προβεβλημένο λόγω θέσης  Ενετικό κάστρο στη Χώρα Κυθήρων το οποίο κατοικείτο μέχρι την δεκαετία του 1950 και κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελεί την "δική μας" Μονεμβάσια από άποψη τουριστικής αξιοποίησης και ανάπτυξης μιας και υπήρχαν πολλές ιδιοκτησίες μέσα, μέχρι και πρόσφατα.

Το κεντρικό και πανέμορφο σοκάκι που διασχίζει την ιστορική και διοικητική πρωτεύουσα του νησιού, μας οδηγεί σε ένα πλακόστρωτο άνοιγμα όπου δεσπόζει επιβλητικό το Ενετικό κάστρο της Χώρα Κυθήρων

Στο επίσημο ταμπελάκι που υπάρχει σε δυο γλώσσες(Ελληνικά - Αγγλικά) δεν υπάρχει η ώρα που κλείνει το κάστρο
Ένας πετρόχτιστος ανηφορικός και σχετικά με την ηλικία του καλοσυντηρημένος δρόμος μας οδηγεί στην είσοδο του κάστρου.

Αυτή είναι η πολύ μεταγενέστερη σιδερένια πόρτα του κάστρου 

Εδώ βλέπουμε τελικά σε ανεπίσημο ταμπελάκι πάνω στην πόρτα τις ώρες που παραμένει ανοιχτό για το κοινό το κάστρο αλλά μόνο στα Ελληνικά...

Περνάμε την είσοδο και κατευθυνόμαστε στο εσωτερικό του κάστρου.

Το πρώτο κτίριο που ξεχωρίζει και συναντάμε είναι το Διοικητήριο, στο οποίο πριν  από λίγα χρόνια είχαν γίνει εκτεταμένες εργασίες συντήρησης, με πολύ καλό αποτέλεσμα όπως βλέπουμε  και λειτουργούσε ως κυλικείο για τους τουρίστες μέχρι πρότινος.

Όλα τα δρομάκια και οι χώροι περιπάτου είναι καθαροί (και από σκουπίδια και από χόρτα) και ευδιάκριτοι, σημαντικό στοιχείο για τον επισκέπτη

Εδώ βλέπουμε τον ενημερωτικό πίνακα σε κεντρικό σημείο της εσωτερικής διαδρομής, με πληροφορίες και στοιχεία για το κάστρο της Χώρας

Δίπλα στα όμορφα δρομάκια και την καταπληκτική θέα του κάστρου, ο επισκέπτης βλέπει και κουτιά του ρεύματος με μπόλικη σκουριά αλλά και πυροσβεστικές φωλιές σκουριασμένες και χωρίς καπάκια...

Ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό δημιούργημα είναι η τεράστια υπόγεια δεξαμενή του κάστρου απαραίτητη για την αυτονομία του σε περίοδο κινδύνου. ο επισκέπτης μπορεί να δει μόνο το πάνω μέρος των θόλων της εκ των οποίων ο ένας έχει γκρεμιστεί. Υπάρχει όμως ένα σημείο που πρέπει να σταθούμε, στο ότι δεν υπάρχει καμία ενημερωτική πινακίδα ούτε για ενημέρωση του τι είναι εκεί αλλά ούτε για προφύλαξη κάποιου μιας και άνετα κάποιος π.χ. ένα παιδί μπορεί να εισέλθει στον περιφραγμένο με χαμηλό τοίχο χώρο των θόλων της δεξαμενής και να πέσει μέσα. Γενικά στο κάστρο πέραν των ελαχίστων ταμπελών σε μερικές από τις εκκλησίες χρειάζεται σήμανση και για την ενημέρωση του κόσμου να ξέρει τι είναι τι, αλλά και για προφύλαξη σε ορισμένα σημεία που ελλοχεύουν κίνδυνοι.

Σε κάποια σημεία ειδικά στην νοτιοδυτική πλευρά του τοίχους θέλει άμεσα συντήρηση γιατι ο τοίχος έχει χάσει πάρα πολλές πέτρες και είναι σε κακή κατάσταση

 

Προχωρώντας, πίσω από δυο εκκλησάκια βλέπουμε και το σύστημα εξαερισμού (μάλλον) φόρα παρτίδα γεγονός που δεν ταιριάζει και πολύ στο μάτι του επισκέπτη...

Αν κι έχουν γίνει πολλές προσπάθειες εδώ και αρκετά χρόνια, ακόμα ένα μεγάλο τμήμα του κάστρου δεν είναι επισκέψιμο και τα περισσότερα κτίρια έχουν γκρεμιστεί ή έχουν πολύ σοβαρές ζημιές με αποτέλεσμα αρκετά δρομάκια να είναι αποκλεισμένα και να μην είναι προσβάσιμα.

 

Άλλο ένα δρομάκι στο κάστρο καθαρό με 2 αναπαλαιωμένα εκκλησάκια 

Μετά από λίγη ώρα περπατήματος ο επισκέπτης φτάνει στην κεντρική πλατεία του κάστρου με την Παναγία την Μυρτιδιώτισσα στο κέντρο και απέναντι ακριβώς να βρίσκεται το πολύ σημαντικό από θέμα αρχείων, Ιστορικό Αρχείο του κάστρου.

Στη φωτογραφία βλέπουμε το Ιστορικό Αρχείο του κάστρου, ένα κτίσμα μεγάλης σημασίας λόγω του περιεχομένου που φυλάσσει και άρα δεν έπρεπε να είναι σε αυτή την κατάσταση εξωτερικά τουλάχιστον...

 Ένα τμήμα πύργου πρόσφατα αναστηλωμένο αλλά μη επισκέψιμο ακόμα.

Από άλλη οπτική γωνία η πλατεία με την Παναγία την Μυρτιδιώτισσα. Βλέπουμε σε παράταξη και κάποια κανόνια. ένα πολύ ωραίο μέρος με καταπληκτική θέα την οποία θα διαπιστώσετε όταν το επισκεφθείτε! 

Κλείνοντας αυτή την σύντομη βόλτα μας  στο Ενετικό κάστρο της Χώρας, ο επισκέπτης σίγουρα θα απολαύσει τη βόλτα του και η γενική εικόνα του κάστρου είναι καλή, όμως απαραίτητη είναι η περεταίρω σηματοδότηση των εσωτερικών χώρων του αλλά και μια μεγαλήτερη φροντίδα και μέριμνα από το κράτος ούτως ώστε να μπορεί να αποτελεί επάξια έναν πόλο ιστορικής επισκεψιμότητας στην περιοχή μας.

ΚΑΣΤΡΟ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ - ΑΓΓΛΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η παρουσίαση που κάνουμε είναι για τα κάστρα των Κυθήρων και σε τι κατάσταση βρίσκονται τώρα, όμως στην περίπτωση του κάστρου του Μυλοποτάμου θεωρήσαμε σωστό να συμπεριλάβουμε και το Αγγλικό Σχολείο που βρίσκεται στην κάτω Χώρα καθώς είναι σχεδόν δίπλα στο κάστρο κι όλοι οι τουρίστες πρώτα επισκέπτονται και περνούν από αυτό κι αμέσως μετά το κάστρο που είναι από πίσω.

Γι αυτό λοιπόν ας ξεκινήσουμε κι εμείς από το Αγγλικό σχολείο.

Μόλις κανείς κατέβει με το αυτοκίνητο ή με τα πόδια (ακόμα καλύτερα) στην κάτω Χώρα Μυλοποτάμου θα δει στο υποτυπώδες parking - πλατεία να δεσπόζει το  Αγγλικό σχολείο. Ένα κτίσμα επιβλητικό με πολύ χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και λεπτομέρειες, που όμως μέχρι τώρα δεν έχει βρει την φροντίδα που του αξίζει.

Κι αν κανείς βλέποντας το εξωτερικό του κτιρίου λέει άλλο ένα εγκαταλελειμμένο ιστορικό κτίριο τότε αν μπει μέσα σίγουρα θα τον πιάσει η ψυχή του με την εικόνα του εσωτερικού και την κατάσταση που το έχουν αφήσει να περιέλθει. Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες που καταγράψαμε και ακολουθούν...

Τα λόγια είναι περιττά, οι εικόνες μιλούν από μόνες τους... Πότε περιμένουν οι αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν κάτι γι' αυτό το χάλι;

Θα επανέλθουμε σύντομα στο θέμα του Αγγλικού σχολείου, όμως τώρα προχωράμε στο κάστρο του Μυλοποτάμου όπου η κατάσταση που επικρατεί κι εκεί στα κτίρια δεν είναι πολύ διαφορετική.

Ο Λέοντας της Βενετίας (όσος έχει απομείνει) δεσπόζει πάνω από την πύλη του κάστρου 

Δίπλα ακριβώς απ' την Πύλη υπάρχει ένα ταμπελάκι που δεν του απέμεινε καμία πληροφορία...

Περνώντας την πύλη βλέπουμε ένα άλλο ταμπελάκι του Υπουργείου το οποίο μας πληροφορεί για την πολύ άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα κτίρια εντός των τειχών του κάστρου 

Η πρώτη εικόνα αλλά κυρίως αίσθηση που βιώνει κάποιος όταν εισέρχεται στο κάστρο του Μυλοποτάμου είναι μοναδική. Είναι σαν μαγικά να μεταφέρεται σε άλλη εποχή!

Ωστόσο τα κτίρια, όσα ακόμα είναι όρθια, είναι σε πολύ οριακή/κακή κατάσταση...

Μετά την πρώτη γεύση και λίγα βήματα πιο πέρα ο επισκέπτης θα έρθει σε επαφή με μια εικόνα που δεν είναι καθόλου κολακευτική, ούτε θα έπρεπε να υπάρχει μέσα σε έναν ιστορικό χώρο τουριστικής προβολής

Μια ορθάνοιχτη πόρτα κι ένα σπίτι, όσο έχει απομείνει, γεμάτο μπάζια... 

Και στο κάστρο του Μυλοποτάμου τα δρομάκια ήταν καθαρά κι ευδιάκριτα 

Οι επισκέπτες θα απολαύσουν την μοναδική θέα αλλά και την περιπλάνηση στο κάστρο του Μυλοποτάμου. Ευτυχώς στο εσωτερικό παραμένουν κάποια εκκλησάκια που έχουν διασωθεί από την κατάρρευση. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή γιατί το κάστρο είναι χτισμένο σύριζα στον γκρεμό και μπορεί κάποια σημεία να είναι προφυλαγμένα με συρματόπλεγμα όπως στην παρακάτω φωτογραφία

Όμως υπάρχουν και σημεία αφύλακτα και άκρως επικίνδυνα που οδηγούν κατευθείαν στον γκρεμό... Εμείς εντοπίσαμε δυο τουλάχιστον (παρακάτω φωτογραφίες) γι' αυτό ΑΜΕΣΑ οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να επιλειφθούν και να καλύψουν τα εκτεθειμένα σημεία. 

Συνεχίζοντας τη βόλτα μας στο κάστρο του Μυλοποτάμου βλέπουμε και κάποιες εργασίες συντήρησης μιας εκκλησίας, καλό σημάδι, αρκεί να μην είναι έτσι για καιρό...

Κάνοντας όλο τον κύκλο καταλήξαμε στο αρχικό στενό απ' όπου ξεκινήσαμε.  

Πριν φύγουμε είπαμε να ρίξουμε μια ματιά και στο εσωτερικό κάποιων κτιρίων που παραμένουν ακόμα όρθια. Σίγουρα όποιος επισκέπτης το επιχειρήσει θα έρθει αντιμέτωπος με δεκάδες ζωύφια και  με  έντονη δυσοσμία...

 

Σε πολλά υπάρχουν και καταπλακωμένα μπάζια... 

Αυτό ήταν! Η βόλτα μας στο κάστρο του Μυλοποτάμου έφτασε στο τέλος της. 

Εν κατακλείδι αναφέρουμε ότι αυτό το κάστρο είναι ένα πραγματικό στολίδι που όμως όχι απλά παραμένει ανεκμετάλλευτο αλλά έχει αφεθεί δυστυχώς στην τύχη του με αποτέλεσμα οι επιπτώσεις του χρόνου και της εγκατάλειψης ίσως σύντομα να είναι μη αναστρέψιμες... 

ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ του  ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ (ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΑ)

Η καστροπολιτεία του Αγ. Δημητρίου ή αλλιώς Παλαιόχωρα βρίσκεται στα ανατολικά του νησιού, αποκομμένη απ' τους υπόλοιπους οικισμούς και καλά κρυμμένη. Χτισμένη πάνω σε έναν απότομο βράχο όπου έχει μόνο μια είσοδο και περιτριγυρισμένο από τεράστια χαράδρα. Χτίστηκε από Μονεμβασιώτες τεχνίτες στο πρότυπο της Μονεμβασίας(με την μια είσοδο για λόγους ασφαλείας). Η Παλαιόχωρα αποτέλεσε στο παρελθόν την πρωτεύουσα του νησιού μέχρι να την κουρσέψει και να την καταστρέψει ο Μπαρμπαρόσα τον 16ο αιώνα(1537). Έχουν διασωθεί πολλοί μύθοι για την Παλαιόχωρα έτσι όλοι σχεδόν οι επισκέπτες του νησιού θέλουν να την επισκεφτούν.

Έτσι λοιπόν κι εμείς ξεκινήσαμε να δούμε και να σας παρουσιάσουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται η Παλαιόχωρα λίγο πριν των ερχομό των φετινών τουριστών του καλοκαιριού. Ο δρόμος που οδηγεί στην Παλαιόχωρα έως ένα σημείο είναι καλός με άσφαλτο. Από 'κει και πέρα υπάρχει χωματόδρομος που σε πολλά σημεία δεν είναι καλός και κάνει δύσκολη την πρόσβαση σε κανονικά ΙΧ ειδικά στον γυρισμό που είναι ανηφορικός.

Φτάνοντας στο parking που υπάρχει παρατηρούμε την περιοχή πως είναι εντελώς καθαρή απαλλαγμένη απ' τα σκουπίδια που υπήρχαν εκεί παρατημένα παλαιότερα. Καλό σημάδι. Αφήνουμε το αυτοκίνητο και ξεκινάμε με τα πόδια να κατεβαίνουμε το στενό δρομάκι που οδηγεί στην Παλαιόχωρα

Στο δρόμο συναντάμε την Βυζαντινή εκκλησία της Αγ. Βαρβάρας 

Ο δρόμος είναι κατηφορικός και πριν το καταλάβουμε φτάσαμε στην Παλαιόχωρα 

Στην είσοδο, το εκκλησάκι της Παναγίας του φόρου. Τους καλοκαιρινούς μήνες εκεί βρίσκεται κάποιο άτομο από την αρχαιολογία για να δίνει στους επισκέπτες πληροφορίες. Τώρα είναι η απόλυτη ησυχία κι ερημιά, με τα χόρτα να το έχουν περικυκλώσει.

Η πεζούλα με φυσική σκιά απέναντι από το εκκλησάκι αποκούμπι για τους κουρασμένους και ηλιοκαμένους περιπατητές. 

Ξεκινάμε την άνοδό μας στο εσωτερικό της καστροπολιτείας. 

Εκεί το μόνο που ξεχωρίζει και από κοντά και από μακριά είναι το πρόσφατα αναστηλωμένο και επιβλητικό τμήμα τείχους. Ωστόσο δυστυχώς μοιάζει τόσο μόνο και "παράταιρο" στην γενική εικόνα εγκατάλειψης και κατάρρευσης που έχουν τα περισσότερα κτίσματα στην Παλαιόχωρα...

Υπάρχει ένα βασικό δρομάκι περίπου κυκλικό το οποίο διασχίζει σχεδόν όλη την κυρίως Παλαιόχωρα. Ευτυχώς σ'όλο του το μήκος, αν και στενό, είναι ευδιάκριτο. Πρέπει κανείς να έχει πολύ μεγάλη προσοχή καθώς πολλές επιλογές κινήσεων δεν υπάρχουν και τα λάθη είναι επικίνδυνα μιας και από παντού υπάρχει απότομος γκρεμός. Η βλάστηση είναι πολύ υψηλή και τα περισσότερα κτίρια δεν είναι μόνο γκρεμισμένα αλλά και χωμένα μέσα στα χόρτα και στους θάμνους. 

Άποψη της χαράδρας που περιτριγυρίζει την Παλαιόχωρα

Άποψη από το Λαγκάδι που φτάνει στους πρόποδες της Παλαιόχωρας

Παντού ερειπωμένα και γκρεμισμένα κτίσματα 

 

Η περιήγησή μας στην Παλαιόχωρα όπως και σε όλους τους ανθρώπους που θα την επισκεφθούν μας αφήνει ένα έντονο άγγιγμα απ΄την τόσο δυνατά ακόμα και σήμερα φορτισμένη ενέργεια που την περικλείει. Αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας των Κυθήρων το οποίο είναι εγκαταλελειμμένο και παρατημένο στην μοίρα του. Οι επισκέπτες έτσι όπως είναι τώρα δυστυχώς λίγα πράγματα θα μπορέσουν να δουν απ΄τον τόσο μεγάλο ιστορικό και αρχιτεκτονικό πλούτο αυτής της καστροπολιτείας. Κρίμα...


ΚΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΑΒΛΕΜΟΝΑ
Βενετσιάνικο μικρό οχυρό χτισμένο στην είσοδο του λιμανιού του Αβλέμονα, σημαντικού εμπορικού λιμανιού της εποχής. Έχει ιδιαίτερη σχεδίαση και αρχιτεκτονική, ένα ιστορικό στολίδι στο λιμάνι του Αβλέμονα

Η πρόσβαση στο κάστρο του Αβλέμονα είναι πολύ εύκολη, μιας και απέχει λίγα μέτρα απ' τα σπίτια του οικισμού.

Μόλις πλησιάσαμε στο οχυρό άρχισαν και οι πρώτες αρνητικές εντυπώσεις. Στην κυριολεξία μες τη μέση του δρόμου το καλώδιο που δίνει ρεύμα σε έναν προβολέα που φωτίζει τη νύχτα το κάστρο. Αυτό κανονικά πρέπει να είναι κάτω από το έδαφος. Αν παρατηρήσετε την επόμενη φωτογραφία θα δείτε πως εκτός από παρατημένο αυτό το καλώδιο είναι και στη μέση διαλυμένο το εξωτερικό του περίβλημα κάνοντάς το ακόμα πιο ευάλωτο αλλά κι επικίνδυνο έτσι που είναι παρατημένο...

Λίγα μέτρα πιο δίπλα ο επισκέπτης βλέπει πεταμένα πολλά κεραμίδια και άλλα υλικά

Μπροστά ακριβώς απ' το οχυρό, δεν είναι και η καλύτερη εικόνα... 

Μετά από τόσα χρόνια παραμένει στιβαρό και επιβλητικό το Βενετσιάνικο οχυρό

 Η κεντρική του Πύλη ερμητικά κλειστή

Μιας και η κύρια είσοδος ήταν κλειστή, ξεκινήσαμε να κάνουμε τον γύρω του οχυρού. Το τείχος του σε πάρα πολλά σημεία δεν είναι σε καλή κατάσταση όμως η μεγαλήτερη ζημιά υπάρχει στην πίσω πλευρά, στην μεριά του πελάγους, όπου ένα μεγαλούτσικο κομμάτι του τείχους έχει καταρρεύσει κι έχει δημιουργηθεί μια μεγάλη τρύπα που οδηγεί στο εσωτερικό του οχυρού.

 

Μόλις ο επισκέπτης εισέλθει από το άνοιγμα θα δει πεταμένα στο έδαφος 3 κανόνια 

Λίγα μέτρα παραπέρα υπάρχει πεταμένο στο έδαφος κι άλλο ένα μεγάλο μεταλλικό αντικείμενο που απ' το σχήμα του μοιάζει με κανόνι ή πυροβόλο μεταγενέστερης εποχής (χωρίς να ξέρουμε με σιγουριά).

Ο εσωτερικός χώρος του κάστρου είναι ενιαίος και μικρός. Τα κτίσματα που υπήρχαν εκεί είναι πλέον γκρεμισμένα πλην ελαχίστων τοίχων, με αποτέλεσμα ο επισκέπτης να μην μπορεί να καταλάβει τι υπήρχε εκεί.

Ακέραια παραμένουν τα τόξα που βρίσκονται χτισμένα από μέσα σ' όλο το μήκος του τείχους. 

Βγαίνουμε και πάλι από το εσωτερικό και συνεχίζουμε την βόλτα μας γύρω από το κάστρο. Τα σημάδια εγκατάλειψης είναι εμφανή σ' όλο το μήκος του οχυρού. Το τείχος δεν είναι σε καθόλου καλή κατάσταση με αποτέλεσμα να μην είναι και τόσο ασφαλές  να το πλησιάζει κανείς σε ορισμένα τουλάχιστον σημεία.

Βρισκόμαστε πλέον από την μεριά του λιμανιού έχοντας κάνει σχεδόν ολόκληρο τον κύκλο του οχυρού και βλέπουμε πάλι καλώδια χωρίς επιπλέον κάλυμμα απλωμένα στα βράχια αλλά και μέσα σε ξερά χόρτα όπως και οι προβολείς. Σίγουρα θα ήταν καλύτερο γύρω από τους προβολείς να ήταν καθαρισμένο μερικό κομμάτι για λόγους ασφαλείας.

Λίγα μέτρα από την Πύλή άλλο ένα κανόνι παρατήμενο έξω από το οχυρό. 

Φτάνοντας στο τέλος της και η επίσκεψή μας στο οχυρό του Αβλέμονα, μας μένει μια πικρή γεύση καθώς ένα τόσο ξεχωριστό και ιστορικό οχυρό στην ουσία είναι μη επισκέψιμο για τον κόσμο. Σίγουρα μέχρι οι συνθήκες να αλλάξουν και να υπάρξουν όλα τα εχέγγυα για την ασφαλή πρόσβαση σε αυτό, πρέπει να κλειστεί το άνοιγμα στο πίσω μέρος του τείχους για την αποφυγή οποιουδήποτε ατυχήματος.

Κάπου εδώ το οδοιπορικό του Τσιρίγο FM στα κάστρα των Κυθήρων έφτασε στο τέλος του. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η κατάσταση και η εικόνα των ιστορικών αυτών κτισμάτων της περιοχής μας αυτή την στιγμή. Σκοπός μας ήταν και είναι καθαρά και μόνο η παρουσίαση της πραγματικής κατάστασης που επικρατεί και όχι να το παίξουμε κριτές ή να κατηγορήσουμε κάποιον ή κάποιους. Δυστυχώς η ευρύτερη οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν επιτρέπει να ελπίζουμε σε άμεση και θεαματική αλλαγή αυτής της εικόνας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει καθημερινά να προσπαθούμε όλοι και ιδιαίτερα οι αρμόδιες υπηρεσίες για την καλυτέρευση αυτής της κατάστασης και πάνω απ' όλα για την διάσωση αυτών των ιστορικών μνημείων.

Προσωπικά σε αυτό το σημείο θέλω να τονίσω προκαταβολικά  πως αν κάπου άθελά μου έθιξα κάποιον ή κάποιους δεν έγινε σκόπιμα και είμαστε ανοιχτοί στην ανταλλαγή απόψεων. Επίσης αν έχει γίνει κάποιο λάθος, εδώ είμαστε για να το διορθώσουμε.

Οργάνωση / Παραγωγή: ΤΣΙΡΙΓΟ FM 105,6

Φωτογραφίες / Κείμενο / Επιμέλεια: Παναγιώτης Μπαχτής

* Η επίσκεψη στην Παλαιόχωρα πραγματοποιήθηκε στις 22 Απριλίου το διευκρινίζουμε επειδή δεν υπάρχει η ημερομηνία πάνω στις φωτογραφίες όπως στις άλλες περιπτώσεις.