Αγγίζοντας
τον μαγικό κόσμο της caretta caretta, πρέπει να ομολογήσουμε πως έχουμε βιώσει
θαύματα και μεγάλες συγκινήσεις.
Αλλά αυτό το τελευταίο ήταν μια πρωτόγνωρη, μια συγκλονιστική εμπειρία που μόνο οι εθελοντές μας θα μπορούσαν να την βιώσουν.
Η Caretta Caretta ΙΑΝΘΙΝΗ (έτσι τη βαφτίσαμε), αφού βγήκε στην παραλία στις Λίμνες, γέννησε και μας χάρισε μια γεμάτη φωλιά με τον αριθμό 12.
Στη συνέχεια αποπροσανατολισμένη από τη φωτορύπανση, αντί να επιστρέψει στη θάλασσα κατευθύνθηκε προς τα φώτα του παρακείμενου οικισμού.
Μέσα από μια μπερδεμένη διαδρομή (σλάλομ) η χελώνα ξεπέρασε την παραλία και βρέθηκε στον ασφαλτόδρομο.
Μετά από πολλά πάνω κάτω στην άσφαλτο βρήκε την κοίτη του ρέματος που καταλήγει στην παραλία, την οποία και ακολούθησε πηγαίνοντας προς το βουνό και όχι προς τη θάλασσα.
Οι εθελοντές μας του πρωινού ελέγχου, προσέχοντας την παράξενη διαδρομή υποψιάστηκαν πως η χελώνα πιθανά να είχε χαθεί στη ρεματιά, όπου και την αναζήτησαν.
Η χελώνα εντοπίστηκε βαθιά στη ρεματιά, περισσότερο από 100 μέτρα μακριά από τη θάλασσα, ανάμεσα σε χόρτα και πέτρες.
Το ζώο ήταν εξαντλημένο, αφυδατωμένο και αρχικά έδινε την εντύπωση του νεκρού.
Από τις προσπάθειες της να συρθεί στις κροκάλες του ρέματος, αιμορραγούσε από μικρές πληγές που είχαν δημιουργηθεί στα πτερύγια της, ενώ στο καβούκι της υπήρχε τραύμα από προπέλα σκάφους που ήταν υπό επούλωση.
Εξαντλημένο το ζώο ήταν αδύνατο να καλύψει την διαδρομή της επιστροφής και έτσι μεταφέρθηκε με πρόχειρο φορείο κοντά στο νερό (δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό να βιντεοσκοπηθεί).
Στη συνέχεια το ζώο αντιλαμβανόμενο τον ήχο του κύματος, δύσκολα αλλά με δικές του δυνάμεις κατευθύνθηκε στο νερό και επέστρεψε στο περιβάλλον του.
Η ΙΑΝΘΙΝΗ σώθηκε επειδή είχε την τύχη οι εθελοντές μας να βρεθούν στον κατάλληλο τόπο και την κατάλληλη ώρα, διαφορετικά θα ήταν ένα ακόμη θύμα στον μακρύ μας κατάλογο.
Ωστόσο το περιστατικό ήλθε να τονίσει τις ανθρωπογενείς επιβαρύνσεις στο περιβάλλον και ειδικά της φωτορύπανσης των παραλιών, της άναρχης δόμησης και παραλιακής οδοποιϊας.
Αλλά αυτό το τελευταίο ήταν μια πρωτόγνωρη, μια συγκλονιστική εμπειρία που μόνο οι εθελοντές μας θα μπορούσαν να την βιώσουν.
Η Caretta Caretta ΙΑΝΘΙΝΗ (έτσι τη βαφτίσαμε), αφού βγήκε στην παραλία στις Λίμνες, γέννησε και μας χάρισε μια γεμάτη φωλιά με τον αριθμό 12.
Στη συνέχεια αποπροσανατολισμένη από τη φωτορύπανση, αντί να επιστρέψει στη θάλασσα κατευθύνθηκε προς τα φώτα του παρακείμενου οικισμού.
Μέσα από μια μπερδεμένη διαδρομή (σλάλομ) η χελώνα ξεπέρασε την παραλία και βρέθηκε στον ασφαλτόδρομο.
Μετά από πολλά πάνω κάτω στην άσφαλτο βρήκε την κοίτη του ρέματος που καταλήγει στην παραλία, την οποία και ακολούθησε πηγαίνοντας προς το βουνό και όχι προς τη θάλασσα.
Οι εθελοντές μας του πρωινού ελέγχου, προσέχοντας την παράξενη διαδρομή υποψιάστηκαν πως η χελώνα πιθανά να είχε χαθεί στη ρεματιά, όπου και την αναζήτησαν.
Η χελώνα εντοπίστηκε βαθιά στη ρεματιά, περισσότερο από 100 μέτρα μακριά από τη θάλασσα, ανάμεσα σε χόρτα και πέτρες.
Το ζώο ήταν εξαντλημένο, αφυδατωμένο και αρχικά έδινε την εντύπωση του νεκρού.
Από τις προσπάθειες της να συρθεί στις κροκάλες του ρέματος, αιμορραγούσε από μικρές πληγές που είχαν δημιουργηθεί στα πτερύγια της, ενώ στο καβούκι της υπήρχε τραύμα από προπέλα σκάφους που ήταν υπό επούλωση.
Εξαντλημένο το ζώο ήταν αδύνατο να καλύψει την διαδρομή της επιστροφής και έτσι μεταφέρθηκε με πρόχειρο φορείο κοντά στο νερό (δυστυχώς αυτό δεν κατέστη δυνατό να βιντεοσκοπηθεί).
Στη συνέχεια το ζώο αντιλαμβανόμενο τον ήχο του κύματος, δύσκολα αλλά με δικές του δυνάμεις κατευθύνθηκε στο νερό και επέστρεψε στο περιβάλλον του.
Η ΙΑΝΘΙΝΗ σώθηκε επειδή είχε την τύχη οι εθελοντές μας να βρεθούν στον κατάλληλο τόπο και την κατάλληλη ώρα, διαφορετικά θα ήταν ένα ακόμη θύμα στον μακρύ μας κατάλογο.
Ωστόσο το περιστατικό ήλθε να τονίσει τις ανθρωπογενείς επιβαρύνσεις στο περιβάλλον και ειδικά της φωτορύπανσης των παραλιών, της άναρχης δόμησης και παραλιακής οδοποιϊας.
και το video της διάσωσης:
Πηγή: Μαρία Αρώνη
Σύλλογος Τουλίπα Γουλιμή (facebook)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου