Στις 29 Μαΐου 2024, δηλαδή περισσότερο από πριν έναν χρόνο, απηύθυνα επίσημη ερώτηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με τη δεξαμενή νερού της περιοχής Καλαμαύρος, η οποία τότε ήταν εντελώς άδεια. Επεσήμανα τον κίνδυνο που εγκυμονούσε αυτή η κατάσταση: σε περίπτωση πυρκαγιάς, δεν θα υπήρχε διαθέσιμο νερό κοντά στην περιοχή για τα πυροσβεστικά μέσα.
Η απάντηση που έλαβα τότε ήταν πως «ΑΥΡΙΟ» ο Δήμος θα μεριμνήσει για το κρίσιμο αυτό ζήτημα. Ένα «ΑΥΡΙΟ» που δεν ήρθε ποτέ.
Ένα χρόνο μετά, από τις τρεις δεξαμενές της περιοχής:
• Μία μόνο είναι λειτουργική,
• Μία άλλη έχει διαρροή και υπολειτουργεί,
• Και η τρίτη παραμένει εντελώς άδεια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις συγκεκριμένες δεξαμενές είχαν προηγουμένως δαπανηθεί σημαντικά δημόσια κονδύλια για επισκευές. Παρ’ όλα αυτά, όταν ξέσπασε η μεγάλη φωτιά, τα πυροσβεστικά οχήματα και τα βυτία αναγκάστηκαν να καλύψουν απόσταση 8 χιλιομέτρων —μέχρι τον υδροκρουνό στη διασταύρωση Πιτσινιάνικα-Μυλοπόταμος— αντί για το 1 χιλιόμετρο που θα ήταν αν λειτουργούσαν κανονικά οι δεξαμενές της περιοχής.
Είναι εύλογο να διερωτηθούμε:
Κύριε Χαρχαλάκη, γιατί η δεξαμενή παραμένει ανενεργή;
Πού πήγαν τα χρήματα που δαπανήθηκαν;
Υπάρχει αμέλεια ή μήπως κάποια άλλη σκοπιμότητα πίσω από αυτή την αδικαιολόγητη αδράνεια;
Μέσα σε όλη αυτή την προχειρότητα και την εμφανή ανεπάρκεια της πολιτικής διοίκησης του Δήμου, ξεπροβάλλουν όμως και φωτεινά παραδείγματα. Η καταστροφική πυρκαγιά ανέδειξε το μεγαλείο της τοπικής κοινωνίας:
Πολλοί συμπολίτες μας, από κάθε γωνιά του νησιού, έσπευσαν να βοηθήσουν με όποιον τρόπο μπορούσαν. Άφησαν τις δουλειές τους για να προστατέψουν τον τόπο τους, την κοινότητά τους. Τους αξίζουν βαθιά, ειλικρινή συγχαρητήρια — μαζί με τους μάχιμους πυροσβέστες μας, τους εθελοντές μας, την Πολιτική Προστασία και το Δασαρχείο, έδωσαν έναν άνισο αλλά ηρωικό αγώνα.
Δεν περίμεναν «ΑΥΡΙΟ»
Θα σταθώ ιδιαίτερα στον θείο μου, Πατέρα Παναγιώτη Μεγαλοκονόμο, που άνοιξε το Μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων και φιλοξένησε πάνω από 30 πυροσβέστες επί τρεις ημέρες και τους προσέφερε ό,τι είχε. Σε όσους τον αποκάλεσαν “ποταπό ανθρωπάριο”, έχω να πω μόνο ένα: η σιωπή του ήταν πιο ηχηρή από τις κραυγές τους. Η αξιοπρέπεια και η προσφορά δεν έχουν ανάγκη από υπερασπιστές — μιλούν μόνες τους.
Προς τον Δήμο Κυθήρων:
Αν δεν μπορείτε, ζητήστε μας βοήθεια — μέχρι να έρθει η ώρα να αναλάβουμε.
Προς τους συμπολίτες μου:
Είμαι περήφανος που είμαι ένας από εσάς.
ΥΓ. Οι δρόμοι σε πολλές περιοχές όπως και σε αυτή που ξέσπασε η φωτιά, θέλουν διάνοιξη και βελτίωση διότι υπάρχει περίπτωση εγκλωβισμού. Δεν χρειάζεται να παρανομείτε αλλά με τους νόμιμους τρόπους πράξτε τα δέοντα.
Με εκτίμηση
Σοφίος Ανάργυρος
Επικεφαλής Δημοτικής παράταξης ΕΚ
Μέλος επιτροπής τουριστικής ανάπτυξης ΚΕΔΕ