Κατά την τακτική συνήθεια
λόγος πολύς τις τελευταίες ημέρες για το συμβάν της σύγκρουσης των 2 πλοίων που
ρυμουλκήθηκαν στον όρμο.
Και όταν τα πλοία φύγουν και κατακαθίσει ο κουρνιαχτός και πάλι σιγή ασυρμάτου
και θα έχουμε ξεχάσει ένα μεμονωμένο γεγονός καθώς θα το έχουν σκεπάσει
νεότερα.
Όμως όχι, η σύγκρουση των πλοίων δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός, δεν είναι
μόνο ένα δέντρο αλλά μέρος ενός δάσους, κορυφή ενός παγόβουνου που κάτω του
κρύβει μεγαλύτερο μέγεθος.
Ήλθε απλά σε μια στιγμή να μας υπενθυμίσει πόσο επιεικής είναι μαζί μας η
στατιστική και πως από υπερβολική εύνοια έχουμε ακόμη αποφύγει το τραγικό, το
καταστροφικό ατύχημα.
Να μας υπενθυμίσει πως δεν θα έχουμε πάντα αυτή την εύνοια και πως κάποια
στιγμή θα έλθει και το μοιραίο.
Να μας υπενθυμίσει πως τίποτα δεν είναι ασφαλές και πως ο ανθρώπινος
παράγοντας, το ανθρώπινο λάθος είναι πάντα παρόντα για να δημιουργήσουν ένα ολοκαύτωμα
τύπου Πύλου, με τόσα πλοία που μπαίνουν ανενόχλητα στον όρμο.
Ήλθε για να μας θέσει και πάλι ένα πλήθος από ερωτήματα.
Βάσει ποίου Ειδικού Κανονισμού Λιμένα γίνονται οι αγκυροβολίες ??? ο τελευταίος
που δεν γνωρίζουμε και αν εγκρίθηκε, προέβλεπε την παραμονή 3 πλοίων, όμως
παραμένουν πολλά περισσότερα.
Είναι ή δεν είναι ο όρμος περιοχή Καταφυγής ??? εξαιρείται ή δεν εξαιρείται
όπως ορίζει ο νόμος ως προστατευόμενη περιοχή NATURA??
Πόσο ελήφθη υπόψη το πολύτιμο για τον τόπο Παυλοπέτρι, με δύο επισφαλή πλοία σε
απόσταση περίπου ενός μιλίου κοντά του.???
Πόσο ασφαλής είναι η ποιότητα ζωής των κατοίκων, πόσο ασφαλές είναι το
περιβάλλον του τόπου και η οικονομία του από ένα ατύχημα οφειλόμενο στην συχνή
και πυκνή παρουσία των πλοίων ????
Πόσο ασφαλής είναι πλέον η διέλευση τόσων πλοίων και με τέτοιες ταχύτητες από
τον δίαυλο Ελαφονήσου - Κυθήρων ?? Πόσο συμβατή είναι η κατάσταση αυτή με τα
χωροταξικά και αναπτυξιακά σχέδια των Δήμων της Μονεμβασίας και Ελαφονήσου,
αλλά και των Κυθήρων ???
Πόσο όλα αυτά σχετίζονται με το άρθρο 219 που πρόσφατα παρά τις αντιδράσεις
Φορέων και πολιτών ψηφίστηκε???
Πόσο ανοίγει ο δρόμος για το εργοστάσιο στα Ασπρούδια με το άρθρο 219 ?? αλλά
και πόσο ουσιαστικά πλέον δεν έχουμε προστατευόμενες περιοχές NATURA??
Ο τόπος διέρχεται κρίσιμες ιστορικά στιγμές, κρίσιμες για το μέλλον του και την
πορεία του.
Οφείλουμε όταν τα φώτα θα χαμηλώσουν, όχι να ξεχάσουμε και να επαναπαυθούμε,
αλλά νηφάλια ως τοπική κοινωνία να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για τον τόπο που
κληρονομήσαμε και θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.
Πλέον οι Δήμοι θα πρέπει να αναλάβουν σαφείς θέσεις, ευθύνες και πρωτοβουλίες,
ενεργοποιώντας τις δυνάμεις της τοπικής κοινωνίας.
Αύριο θα είναι αργά.
Πηγή: Σύλλογος Τουλίπα Γουλιμή (facebook)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου