ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΑΛΑΝΑΚΗΣ - ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ, ΡΕΘΥΜΝΟ 10.1.2014

Αντιλαμβάνομαι την αγωνία των Νησιών για την πιθανή απώλεια των δρομολογίων του περιφερειακού πλοίου και εγώ προσωπικά υπήρξα πάντα υπέρμαχος στην διατήρηση της τοπικής και της περιφερειακής γραμμής.

Ο δημόσιος διάλογος αναδεικνύει προ πάντων την ( αφέλεια ) αυτών που διαχειρίζονται  την εξουσία,  όπου παράλληλα με την επιδίωξη τους να προωθήσουν τα προσωπικά τούς πιστεύω, ζημιώνουν ουσιαστικά  τα δυο Νησιά.

Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, αν τελικά χαθεί το δρομολόγιο του περιφερειακού πλοίου, να αντιμετωπίσουν την (οργή) των συμπολιτών τους, μια και τους (παγίδευσαν )  σε  κινητοποιήσεις, που λανθασμένα αποδεικνύουν στον πάροχο του κοινωνικού αγαθού της μεταφοράς,  δηλαδή την Πολιτεία , ότι απαραίτητο είναι μόνο το τοπικό πλοίο και δεν υπάρχει  αναγκαιότητας περιφερειακής σύνδεσης.

Εκτιμώ,  ότι για την Πολιτεία,  αυτή η τεκμηρίωση,  της μη αναγκαιότητας και σκοπιμότητας ύπαρξης του περιφερειακού πλοίου από την τοπική εξουσία , σε μια περίοδό κρίσης και αναζήτησης κονδυλίων για την εξυπηρέτηση όλων των Νησιών, ήταν ( δώρο).

Προασπίζοντας η τοπική εξουσία την αναγκαιότητα της ύπαρξης του τοπικού πλοίου,  παράλληλα ( ναρκοθετούσε ) την ίδια την ανάπτυξη της με την απώλεια του περιφερειακού πλοίου.

Αυτό είναι μέτρο της  (αφέλειας ).

Φροντίζουν όμως να καλύψουν τα ατοπήματα τους με παρουσίαση (φαντασμάτων), όπου αυτός ο  (κακός ) διαχειριστής , αυτή η  (κακή) εταιρεία που στο τέλος θα μας αφήσουν χωρίς καράβι, αποσιωπώντας την δική τους ευθύνη με περισσή τέχνη.

Τα αρχαία κείμενα ( περί συκοφαντών ), τους είναι άγνωστα.

Η κρίση στην Ακτοπλοΐα είναι μεγάλη και τραγική ιδιαίτερα για τις γραμμές Δημόσιας Υπηρεσίας όπου τα πλοία λειτουργούν με συγκεκριμένους κανόνες και  υποχρεώσεις.

Τα προβλήματα γνωστά, μείωση κίνησης υπέρμετρα ακριβή λειτουργιά του πλοίου και ουσιαστική παντελή έλλειψη ρευστότητας.

Τα καύσιμα, τα πληρώματα, οι επισκευές και επιθεωρήσεις, οι ελλιμενισμοί, τα ασφάλιστρα είναι συγκεκριμένα και υπαγορεύονται από ένα ανελαστικό πλαίσιο, όπως ακριβώς είναι και ο κανονισμός για την τιμή των εισιτηρίων και οι κρατήσεις υπέρ τρίτων. Οι ναυτιλιακές εταιρείες ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές και οι διαχειριστές είναι υπολόγου απέναντι στο Δ.Σ.  και στους μετόχους. Αναγκαστικά παραθέτω γνωστά πράγματα μια και αυτά είναι ουσιαστικά για την δεύτερη ανοιχτή επιστολή μου.

Η εταιρεία που διαχειριζόμουν μέχρι το τέλος του Ιουνίου του 2013,  μια και διαφώνησα με τις επιλογείς του Δ.Σ.  της    και  είχε σαν αποτέλεσμα την αποχώρηση μου, είχε κερδίσει μέσα από διαδικασίες ενός διεθνή διαγωνισμού του Υπουργείου  την γραμμή Νεάπολη – Κύθηρα -Αντικύθηρα για ένα δρομολόγιο την εβδομάδα.

Αυτό ήταν η απαρχή της έναρξης των (νέων διωγμών ), παρά την επίσημη διαβεβαίωση στην σύσκεψη του Δεκεμβρίου του 2012  στο Δήμο όπου οι πλοιοκτήτες του τοπικού πλοίου διαβεβαίωσαν με καθαρότητα και ειλικρινά ότι το τοπικό πλοίο δεν επρόκειτο να αποχωρήσει αν το περιφερειακό που είχε κερδίσει τον διεθνή διαγωνισμοί θα εκτελούσε το ένα δρομολόγιο από Νεάπολη.

Με αποφάσεις, επιστολές, υπομνήματα, υπογραφές και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους άρχισαν οι ( νέοι διωγμοί ). Το υπουργείο πιεζόταν να εφαρμόσει το νόμο και το τοπικό παρασκήνιο να προτρέπει και εγγράφως, να γίνει (παρατυπία) και να γίνει το δικό του. Τελικά το πέτυχαν μια και είχε σχεδόν εκπνεύσει η διάρκεια της σύμβασης και αυτή δεν είχε ακόμα υπογραφεί.

Είχα στείλει σε πάρα πολλές περιπτώσεις από τρία έως και τέσσερα διαφορετικά σενάρια δρομολογίων μέχρι να εγκριθούν σπαταλώντας χρόνο και αφαιρώντας το δικαίωμα στον φίλο επιβάτη να κάνει προγραμματισμό. Για το δρομολόγιο της Νεάπολης είχαμε στείλει στη ΔΘΣ επτά διαφορετικά σενάρια δρομολογίων και όλα ήταν απορριπτέα Η απάντηση ήταν ( η τοπική κοινωνία δεν τα δέχεται ), όπως ακριβώς ήταν και  η απάντηση για το δεύτερο ελεύθερο δρομολόγιο του Γυθείου, τι σύμπτωση άραγε.

Τώρα ποιοι  (οραματιστές ) ( σχεδίαζαν ) τις απαντήσεις για την τοπική κοινωνία και με ποιες (σκοπιμότητες )  δεν το γνωρίζω ας το κρίνουν οι Νησιώτες.

Αυτό όμως που γνωρίζω είναι ένα κείμενο που έχει μορφή  (Δελτίου Τύπου ) στις 09.01.2014, που αναφέρει και ερωτά  :

(( Ενθυμούμαστε όλοι φυσικά ότι τριπλασιάστηκε η επιδότηση που έπαιρνε η εταιρεία προκείμενου να αγοράσει καινούργιο, σύγχρονο πλοίο σε εύλογο χρονικό διάστημα. Τελικά όχι μόνο καινούργιο πλοίο δεν δρομολόγησε άλλα ούτε με το παλιό δεν μπόρεσε να εκπληρώσει τις συμβατικές υποχρεώσεις του. Που πήγαν άραγε τα εκατομμύρια.)) .

Απάντηση : Η εταιρεία από το 2009 μέχρι το 2014 βάσει σύμβασης έχει τα ίδια μισθώματα και δεν υπάρχει καμιά αλλαγή για αντικατάσταση πλοίου με το Νόμο 3887 και 4072.

Υπάρχει μόνο  η ρήτρα καυσίμων για την αύξηση της τιμής των καύσιμων με ετησία αναπροσαρμογή βάσει τιμών των ναυτιλιακών καύσιμων και δείκτη καταναλωτή.

Τα άτομα που σύνταξαν το κείμενο θα πρέπει επειγόντως να τρέξουν στην Αρμόδια Δικαστική Αρχή για αναζήτηση των (χαμένων) εκατομμυρίων.

Εγώ δεν θα χαρακτηρίσω τους συντάκτες του κειμένου που  αλλοιώνουν Δημόσια Κείμενα Συμβάσεων, για χάριν εντυπωσιασμού. Θα τους κρίνουν με την οργή τους οι Νησιώτες.

Είναι όμως λυπηρό διότι οι τύχες των Νησιών είναι στα χέρια τους. Τι κρίμα.

Γαλανάκης Εμμανουήλ - Ρέθυμνο - Κρήτης

Πηγή: kithiraikanea.blogspot.gr